De transportprijs van een zeecontainer van Azië naar Europa is van zo’n 15.000 dollar (in corona tijd) naar 2.000 dollar getuimeld. Die prijsval heeft vermoedelijk een aantal redenen, maar eentje ervan is dat de maakindustrie in China allesbehalve op volle toeren draait.
Dit kan erop wijzen dat onze bedrijven hun producten niet meer massaal laten maken in Azië.
‘Never waste a good crisis’: in Europa zijn politici en bedrijfsleiders gaan beseffen dat we economisch minder afhankelijk moeten zijn van de andere continenten.
Er is op deze aardbol geen grotere consumentenmarkt dan Europa. Dat is een grote sterkte. Bedrijven realiseren zich in het post coronatijdperk dat je door een slimme automatisering beter lokaal kan produceren om dan meteen te kunnen verkopen aan de rijke Europese consument. Zo ben je niet afhankelijk van uw aanvoerlijnen.
Automatisering drukt de hoge loonkost en maakt delocatisatie minder noodzakelijk. Slimme fabrieken zorgen voor ‘massaproductie op maat.’ Daarom is het belangrijk dat ondernemers, ingenieurs en technici op automatiseringsgebied geïnspireerd worden. De tweejaarlijkse automatica beurs in München zorgt hier voor zuurstof. Helaas, van de 41.000 bezoekers kwam er een bijzonder mager aantal uit België. De organisatie telde vanuit ons land welgeteld … 154 registraties. Als buurland van Duitsland is dat aan de lage kant, zeker in vergelijking met andere buurlanden zoals Nederland, dat in de top tien zit van het aantal bezoekers. Niet alleen de automatica-bezoeker is interessant voor standhouders, maar andere exposanten en aanwezige experts tonen hoe de maakindustrie er in de toekomst uit zal zien.
Kunstmatige intelligentie (AI) heeft een ongelooflijk potentieel. Door machine learning kunnen robots complexe taken uitvoeren. Veel complexer in vergelijking met robots die nu voorgeprogrammeerde bewegingen uitvoeren. Een machine die voortdurend zijn prestaties verbetert door ervaring en aanpassing - net zoals mensen - is geen droom, wel realiteit. De nieuwe generatie robots zal observeren, analyseren en leren van hun omgeving. Niemand moet aanpassingen programmeren.
Leidt dit tot het einde van de operator? Het einde van CNC-machines? In industriële omgevingen zal de zelflerende robot productieprocessen stroomlijnen. Ze kunnen worden geprogrammeerd om complexe machines te bedienen en te onderhouden, defecten in producten te identificeren en workflows te optimaliseren. Later zullen ze apparatuurstoringen voorspellen en voorkomen, waardoor zowel tijd als middelen worden bespaard. We staan aan de drempel van een nieuw tijdperk. Ons land mag die (r)evolutie niet missen!
Aan de start van het nieuwe academiejaar 2023-2024 zou het eveneens interessant zijn om de tientallen doctoraatsstudenten die een onderzoekthema uitwerken, voor te stellen aan de industrie waarbij industriële partners inspirerend of adviserend kunnen optreden bij keuzes van onderwerpen zodat door een wisselwerking interessante raakpunten worden gevonden voor uitdagingen waarvoor onze maakindustrie oplossingen zoekt. Zo komen academici uit de ivoren toren en helpen ze in het veld mee aan innovatieve projecten.
Bij de TU Delft aan de Afdeling Lucht & Ruimtevaart wordt dit momenteel reeds gedaan. Op praktijkgebied probeert onze industrie via duaal leren jonge studenten kennis te laten maken met de uitvoering in de praktijk. Op theoretisch gebied zou dit ook aangewezen zijn. De academische wereld kan samenwerken met de industrie door slimme studenten en onderzoekers te laten werken op onderwerpen en innovaties die voor bedrijven belangrijk zijn.
Maxime Vansichen is de oprichter en eigenaar van Vansichen Linear Technology. Het familiebedrijf uit Hasselt is verdeler van standaard lineaire componenten en bouwt lineaire systemen op maat om het bereik van robots te vergroten.
