Eerst en vooral onze beste wensen voor 2017. Een goede bedrijfssfeer en mooie resultaten.
De specialisten voorspellen alvast – naar goede gewoonte – een groeiende bedrijvigheid in België (nadat ze in 2016 is afgezwakt met 1,2 procent zal onze economische bedrijvigheid in 2017 stijgen met 1,4 procent), plus een dalende nationale schuld (van 3,0 procent BBP in 2016 naar 2,3 procent in 2017). Deze overheidsschuld (in 2015 nog 106,1) zou dalen van 106,9 procent BBP in 2016 tot 106,8 procent BBP in 2017. We gaan – volgens statistische interpretaties – richting ‘licht aan het einde van de tunnel.’
Na de feestperiode weer eens honderden grammen bijgekomen? Tijd ook om stil te staan bij obesitas. Statistieken tonen dat obesitas de risico’s op een vroegtijdig overlijden door hoge bloeddruk, suikerziekte, hart- en vaatziekten ... kankers, slaapapneu ... verhogen. Ook zware bedrijven overleven moeilijker in onze huidige turbulente en flexibele omgeving. Ze genereren een te lage winst in vergelijking met hun omzet, toe te schrijven aan een te hoog personeelsaantal.
Pijnloos afslanken?
ING heeft alvast een remedie voor pijnloos afslanken: met brugpensioen op 55 jaar geraken ze meer mensen kwijt dan nodig. (En ik die dacht dat de mensen tot hun 67 aan het werk moesten blijven?) Maar ondanks alle dieetpogingen, ondanks alle personeelsafslankingen, ondanks alle aandacht voor beweging en flexibilisering, neemt zwaarlijvigheid steeds toe. En de norm wordt tevens steeds strenger. Gevolg: het ‘goed gevoel’, het dynamisme – zelfs als men al op anorexia-niveau is – kalft steeds verder af.
Voor alle duidelijkheid: uit de statistieken volgt ook dat de meeste zwaarlijvigen niet vervroegd sterven. Dus, waarom niet stilstaan bij de omgekeerde aanleiding-gevolg-redenering? Wat als specifieke mensen met aanleg voor hoge bloeddruk, e.d. ... onvermijdelijk vet zouden opstapelen in plaats van de energie uit voeding nuttig te kunnen gebruiken? Energietekort doet permanent naar eten snakken, niet? Een vicieuze cirkel. Ook zo in bedrijven: door gebrek aan mensen krijgen klanten minder service, kan men de bedrijfstaken niet meer aan ... en daalt de omzet, tot u een obesitas-bedrijf wordt.
Zwaar, maar kerngezond
Misschien toch eens niet op dieet gaan, maar zoeken naar medicaties, naar mogelijkheden om uw gewicht om te zetten in gezonde vitaliteit, in winstgeneratie in plaats van in immobilisme? Een stom voorbeeld? Als een bank toch onthaalmensen moet hebben, waarom deze niet rentabiliseren door in het onthaal een kopieshop als extra service aan klanten aan te bieden? Te veel out-of-the-box? Service doet wél klanten komen.
Een ander voorbeeld, uit Japan: de sumoworstelaars, de rikishi. Zwaargewichten en kerngezond. Zie hen als symbool voor de industrie. Het sumoworstellen bestaat er in om uw tegenstrever tegen de grond of buiten de cirkel te krijgen. Dat is nu juist wat bedrijven met hun concurrenten moeten doen. Geen anorectische danseresjes zullen industrieel overwinnen. Wel de zware sumoworstelaars. Ik wens uw bedrijf een actief sumo-beleid in 2017!
Ir. Alfons Calders
